انتخابات تن دادن به افسون اینیستا گرام نیست

پایگاه خبری بادگیر: با توجه به بازی‌های اینیستاگرامی برخی طرفداران و کاندیداهای احتمالی مجلس در حوزه غرب هرمزگان و ارائه تحلیل‌ها و موج سوراری‌های کورکورانه توجه خوانندگان گرامی را به تحلیلی بسیار ساده از لایک در فضای مجازی جلب می‌کنم.

دنیای مجازی از ضروریات جامعه و نیاز جدید ما بشمار می آید. دنیای مجازی با زندگی ما انسانها گره خورده است و خدمات فراوانی به گسترش سریع علم برای کمال بشر و راحتی انسان نموده است. و خود گستره‌ای از مطالعات اجتماعی بر روی بشر و سبک زندگی وی بشمار می آید.

نیاز سنجی و آگاهی دادن به خانواده ها و جامعه از ضروریات است چرا که بیشتر جرایم این فضا به دلیل عدم آگاهی از نوع جرم است. امروزه دنیای مجازی پر شده از انواع نرم افزارهای امتیازدهی و نظر سنجی؛ سیستم‌هایی که مهم نیست به چه شکل پیاده شده اند و مهم لایک و تاییدیه‌هایی است که می‌گیرند و همه این لایک‌ها، بر پایه‌ی مفهوم مشترکی بنا شده‌اند: به نام تایید اجتماعی و افراد برای بدست آوردن این تایید مجازی دست به کارهای گوناگونی می‌زنند.

واقعیت جامعه مجازی این است که:

– در دنیای مجازی ارزشمندی و اعتبار هر شخص با عدد و رقم لایک هایی که می گیرد مشخص می‌شود ولی در دنیای واقعی صداقت، دیانت و شرافت و… ارزشمند هستند.

– در دنیای مجازی حد و مرزی جغرافیایی مهم نیست. و مهم نیست فرد لایک دهنده اهل کینیا باشد یا بستک، پارسیان، بندرلنگه و یا گرداننده سایت سکس و مستهجن است یا خیر. مهم لایک دادن به کاندید مورد نظر ماست. ولی در دنیای واقعی محدوده استان وشهرستان و…. مهم است.

– در دنیای مجازی محدودیت سنی وجود ندارد. مثلا فرد ۵۰ ساله یک لایک دارد و فردی سه ساله یک لایک و فردی مجهول الهویت نیز یک لایک و هر فردی چندی لایک ولی قانون رای گیری تابع سن خاصی است.

– فضای مجازی امکان گل آلود نمودن فضای آرام جامعه واقعی و ایجاد سرگردانی بیشتر مردم را برای ایجاد جو روانی شهرت ومحبوبیت به نفع خود فراهم می‌کند.

– درفضای مجازی سوگیری گردانندگان نرم افزار های نظر سنجی ها و مجهول الساختار بودن آن کاملا مشهود است.

– دنیای مجازی حس خوشایند خود پرستی به فرد می‌دهد که همان تاییدیه اجتماعی مجازی است و تخریب رقیب و ایجاد حس بد در رقبا.

– این حس ناخوشایند از دو علت اصلی نشات می‌گیرد:

اول : احساس بی‌کفایتی در مقایسه با سایر همتاهای اجتماعی خود؛
دوم : احساس کم ارزش شدن پس از دریافت تعداد کمی لایک، کامنت یا به کل بازخورد.

این مساله در هر دو جنس زن و مرد موجب کاهش احساس ارزش شخصی و عزت نفس خواهد شد. زمانی که تعداد لایک کمتر، به معنای عزت نفس پایین‌تر تفسیر شود، پاسخ منطقی این خواهد بود که تا جای ممکن به دریافت لایک پرداخته و از هر راهی برای افزایش این احساس ارزش شخصی استفاده گردد تا لایک گرفته شود. درست به همین دلیل است که به گفته‌ی برخی افراد صاحب‌نظر، شبکه‌های اجتماعی موجب تشویق نوعی خود پرستی یا نارسیسیسم می‌شود. من خاص هستم ولا غیر.

– در فضای مجازی پنهان کاری و عدم شفافیت و روشنگری وجود دارد. در دنیایی که اشخاص دیده نمی‌شوند و کوچک‌ترین سخن فرد در معرض قضاوت آزادانه‌ی دیگران قرار دارد، منطقی خواهد بود که افراد به پنهان کردن ایرادات و به رخ کشیدن غرور و سربلندی خود بپردازند. و زبان خود را در خصوص ارائه‌ی دیدگاه‌هایی که ممکن است محبوبیتی نداشته باشد می‌بندد و هر چیزی که بتواند چند عدد امتیاز اینترنتی بیشتر برایش در بر داشته باشد ارسال می‌کند.

در بدترین حالت‌ها، ما از خودمان شخصیتی کاملا اشتباهی می‌سازیم که هیچ نمودی از خود حقیقی ما را بازتاب نمی‌دهد.

– در دنیای مجازی افراد پشت صحنه خود را با بهترین وضعیت روی صحنه دیگران مقایسه می‌کنند و این به آنان احساس نا امنی شخصیتی می‌دهد. و همواره ترس و دلهره دارند مبادا لایک کم شود.
سیستم‌های نظر سنجی، اگر به واقع همانطور که برای آن‌ها برنامه‌ریزی شده عمل می‌کردند با شرایط بسیار خوبی روبرو بودیم. وظیفه‌ی اصلی این سیستم‌ها، خارج کردن محتوای بی ارزش و ارتقای محتوای ارزشمند و تشویق اعضا به مشارکت از طریق راه‌های پرمعنا و مفهوم است. اما همانطور که گفتیم و مشخص شده، بسیار به ندرت شاهد عملکرد صحیح این سیستم‌ها هستیم.

– میانبری می‌شود تا تفکر انتقادی را ضعیف و دور کند و به افراد این را القا کند که سریعا به مرحله‌ی نتیجه‌گیری جهش کنید و چشم بسته قبول کنید.

– لایک درنظر سنجی در حقیقت معیاری جاه‌طلبانه برای اندازه‌گیری و نمایش سطح کیفیت بوده قلمداد می گردد؛ و در نهایت موجب تفسیرهای دلبخواهی یا قراردادی خواهد شد.

– اگر ارزش شخصی و عزت نفس بوسیله‌ی امتیازات اینترنتی هدایت شود، بنابراین سریع‌ترین و کوتاه‌ترین راه برای تایید خود هر چیزی خواهد بود که بیشترین امتیازات را به ارمغان آورد. اما چه چیزی باعث کسب بیشترین امتیاز می‌شود؟ هر چیزی که به اصطلاح خودمان بتواند در راستای همرنگی جماعت شدن بهره برداری کند. اگر می‌دانید مخاطب از چه چیز لذت خواهد برد، تنها کاری که لازم است بکنید فراهم آوردن محتوای مرتبط با آن بوده و سپس خود را در حال شنا کردن درون تاییده‌ها و باز کردن راه‌تان به شکلی سیل‌وار خواهید دید.

– افزون بر این، اگر به این نظر سنجی ها اعتماد گردد نوعی لایه‌ی انتزاعی را میان کاربران ایجاد می‌کند که اگر ارزش یک شخص به تعداد امتیازاتی که جذب کرده است تنزل پیدا کند، پشتیبانی یا مخالفت با دیدگاه‌های آن‌ها بدون توجه به محتوای کلام یا معنای گفتار آن‌ها بسیار ساده‌تر خواهد شد.

– در محیط مجازی به سادگی هرچه تمام‌تر می توان از یاد برد که شخصیت‌های طرف بحث ما، انسان‌هایی از اجتماع ما و از جنس ما هستند. سیستم‌های مبتنی بر شهرت، امکان سرکوب کردن رفتارهای اجتماعی همدلانه و درک متقابل را ساده‌تر کرده‌اند که اگر هدف نهایی‌مان، دستیابی به جامعه‌ای اصیل باشد مسلما دلخواه ما نخواهد بود. و اگر به دنبال تعامل‌های اصیل هستید، از امتیازدهی و امتیازگیری خودداری کنید؛ این سیستم بیش از منافعی که دارد موجب آسیب خواهد شد.

طبق تحقیقات پژوهشگران حوزه فضای مجازی تا جایی که این لایک ها به تعاملات آنلاین مربوط می شود، می‌توان با قطعیت گفت که سیستم‌های مبتنی بر اینگونه امتیازات، بزرگترین اشتباه وب بوده‌اند!