پیر موسیقی اهل هوای هرمزگان روی در نقاب خاک کشید/ وی متولد منطقه گوده در بستک است

غلام مارگیری پیشکسوت موسیقی آیینی هرمزگان و پیر موسیقی اهل هوا،روی در نقاب خاک کشید.

به گزارش پایگاه خبری بادگیر به نقل از ایرنا، غلام مارگیری که به عنوان شناسنامه و سند هویتی موسیقی هرمزگان در جشنواره های معتبر خارجی و داخلی شناخته شده بود نوازنده چیره دست دف و سازهای کوبه ای بود و در آواز و اوراد و مولودی خوانی های آیینی صدا و شیوه ای منحصر بفرد داشت.

وی که در کسوت بابازار گونه ای خاص از موسیقی درمانی را برروی مخاطبین و مراجعین اجرا می کرد،در سال های اخیر بیش از گذشته مورد توجه برگزارکنندگان و متولیان فستیوال ها و جشنواره های مختلف موسیقی قرار گرفته بود.

وی آخرین بار دوم تا پنجم اردیبهشت امسال به همراه علیرضا ملاحسینی و قنبر راستگو در شهر لینز اتریش به روی صحنه رفت.

علیرضا ملاحسینی که در آخرین کنسرت، مارگیری را در کشور پایتخت موسیقی کلاسیک جهان (اتریش )همراهی کرده است درباره این تجربه گفت:وی در لحظه پای گذاشتن بر سن موسیقی و پیش از دست افشاندن بر دف ،با حضور کاریزماتیک خود ،جوهر و جان مایه موسیقی را به مخاطبان اروپایی عرضه کرد.

ملاحسینی ساعتی پس از درگذشت غلام مارگیری در گفت و گو با ایرنا افزود:آنچه این شخصیت موسیقی هرمزگان را از دیگر اساتید موسیقی نواحی ایران متمایز می کرد فراتر از تبحر او در نوازندگی سازهای کوبه ای و تسلطش در خواندن نغمه های جنوبی بود و به شخصیت معماری شده و ساخته و پرداخته وی وابسته بود.

مرتضی صفا پژوهشگر موسیقی هرمزگان نیز موسیقی غلام مارگیری را فراتر از جغرافیای محل سکونت و حتی جغرافیای استان هرمزگان می داند.

صفا اشاره می کند که مارگیری زاده منطقه گوده بستک و غرب استان هرمزگان است و موسیقی صوفیانه از این رو در کارهای او ریشه دارد و از سویی کودکی اش را در بندرعباس گذرانده و تاثیر ریتم بندرعباس هم در برخی کارهای او دیده می شود.

پس از آن، ساکن میناب می شود و تحت تاثیر موسیقی این منطقه و همچنین موسیقی شرق استان هرمزگان بعنی سیستان قرار می گیرد اما با این حال نمیتوان او را اجرا کننده یک فرم مشخص موسیقیایی معرفی کرد.

او همه این آواها و ساختارها را در درون خود آمیخته و نتیجه اش شده موسیقی غلام مارگیری.

صفا، صدای غلام مارگیری را از دیگر ویژگی هایی می داند که قدرت خوانندگی او را متمایز کرده بود.

به نظر صفا ،مارگیری مجموعه ای از توانایی های خاص موزیکال است و به همان اندازه درگذشت وی برای مخاطبان جدی موسیقی ،مجموعه ای از افسوس و حسرت ها را رقم زده است.

مدیر فستیوال ۴۰۲۰ اتریش نیز فروردین سال گذشته پس از سفر به بندرعباس و دیدار با غلام مارگیری و تعدادی دیگر از پیشکسوتان موسیقی هرمزگان موسیقی ˈاهل هوا ˈ را جادویی و شگفت انگیز توصیف کرد و گفت: این موسیقی بر ریتم های پرشور و تکرار شونده بنیان شده و شعرهای مناسبتی و آیینی، آن را از دیگر انواع موسیقی متمایز کرده است.

پیتر لایش (Peter Leisch) آشنایی خود با این موسیقی را یک مکاشفه دانست و افزود: اکنون به خوبی می داند چه پیوند و ارتباط تنگاتنگی بین چگونه زیستن و شکل زندگی این افراد با نوع موسیقی که می نوازند، وجود دارد.

وی اذعان داشت:در سفر به کرانه خلیج فارس و دیدار با بزرگان موسیقی هرمزگان پنجره های زیادی از رویدادها و بسترهای تشکیل دهنده موسیقی این خطه بر روی وی گشوده شده است.

یک لوح فشرده (سی دی )از آثارغلام مارگیری با عنوان آوازهای زار شامل ۲۷قطعه از آثار این هنرمند در سال ۸۲توسط شرکت ماهور وارد بازار شده است که تنها آلبوم رسمی وی است.