حادثه‌ای که در کمال خونسردی مسئولین می‌توانست به فاجعه تبدیل شود

به گزارش خبرگزاری بادگیر حادثه آتش سوزی منطقه «مزرو» در دامنه کوه فومستان شرح مفصلی از عدم هماهنگی مسئولین در کنترل بحران دارد که بخشهایی از آن را فعال زیست محیطی شهرستان جناب آقای غواصی بیان می کند.

«بنو» یکی از بهترین و نزدیکترین تفرجگاههای شهرستان پارسیان به شهر است که در همه فصول سال میزبان پارسیانی ها و حتی گردشگران غیر بومی است که در کمال تاسف امروز عصر، بیشه زار و نخلهای آن طعمه حریق بجا مانده از تفریح گردشگران بوده است. مالکان «بنو» که در کمال سخاوت و میهمان نوازی تاکنون مانع استفاده هیچ گردشگری از ملکشان نشده اند امروز هیچ یاوری از پارسیان نداشتند.

بنده پس از مطلع شدن از آقای مهدی زارع با آتش نشانی تماس گرفتم، گفتند که در محدوده شهر نیست و ما مسئولیت شهر پارسیان را بر عهده داریم، نامش را پرسیدم حاضر به معرفی خود نشد.

با فرماندار تماس گرفتم، چون پاسخ ندادند با آقای ایران خواه (شورای شهر) تماس گرفتم، ایشان پس از پیگیری شهردار و معاون فرماندار نهایتا گفت شهرداری زیر بار نمی رود مگر اینکه فرمانداری مسئولیت را بپذیرد و معاون فرماندار هم این کار را انجام نمی دهد و بهتر است خودتان با ایشان تماس بگیرید.

با اقای عبدالله جاسمی معاون فرماندار پارسیان تماس گرفتم ایشان عنوان کردند از آتش سوزی باخبریم و حرفهای فوق را تکرار کردند که «بنو» در محدوده شهر نیست.
بنده با تاکید فرمایشات رهبری درخصوص درخت، «که حتی برای ساخت حوزه علمیه نباید از بین برود» برایشان یاداوری کردم که متأسفانه نتیجه ای حاصل نشد.

با جاسم بحری رئیس شورای شهرستان تماس گرفتم و ضمن خبر آتش سوزی، وظیفه ستاد بحران را یاداور شدم که اگر شده باید با بلندگوهای مساجد از مردم کمک بخواهید که هرکسی با سطل آبش برای کمک رسانی حرکت کند.
ایشان پس از پیگری ۵ دقیقه ای گفتند که فرماندار با اینکه در ماموریت بوده مسئولیت امر را پذیرفته و مقرر شده علاوه بر آتش نشانی پارسیان، با سرعت از منطقه ویژه عسلویه هم کمک بخواهند.

یک ساعت بعد معاون فرماندار تماس گرفتند و گفتند آیا آتش هنوز هست که ما از منطقه ویژه طلب کمک کنیم؟! (اکنون ۲ ساعت از شروع پیگری می گذرد)

ایشان فرمودند که اتش نشانی پارسیان نتوانسه خودش را به محل آتش سوزی برساند. متوجه شدم ظاهر این ماشین آتش نشانی واقعا ویژه شهر پارسیان ساخته شده و توان بالا رفتن از جاده کوهستانی را ندارد.

نهایتا تنها یاری رسانان عملی آن سختکوشان سخی، کسی نبود جز فومستانی های اهل عمل که با ورودشان جلوی این فاجعه زیست محیطی را گرفتند.

در پایان ضمن تشکر از همه بزرگوارانی و مسئولانی که چه عملا و چه با پیگیری نقشی داشتند، یاداور می شوم که احساس مسئولیت امروز شایسته این مردم نیست.

عیسی غواصی/ فعال زیست محیطی