یاد من باشـــد . . .

یاد من باشد . . .

یـــاد مـــن باشـد و در “عشـــق” خیانت نکنــم/
“عشــق” را مضحکه ی کـسب و تجارت نکنــــم

هـــر دم از صـــبح بنوشــم نفســی، تازه شوم/
یـــاد گیـــرم که به همســایه حســـادت نکنــم

بـــه هوس بر کســی اجبـــار نبینـــم هرگـــز/
بـه جمــاعت همـــی اصـــرار عبـــادت نکنـــم

حـرف حـق آمــد اگـر بیش، اگـر کــم بشـــوم/
از تواضـــع به کس احســاس حقـــارت نکنـــم

اگـر افکــار ســـرم بـا احــدی خـو نگـــرفــت/
به ســماجت به کـــس ابـــراز لجاجـت نکنــــم

اگـــر از معصــیت و تیــرگـی رســوا نشـــوم/
از گنـــاه بــــد خـــود نیـــز روایــت نکنـــــم

اگـــر اخبــار، سراســـیمه به گوشـــم برسـد/
یـــاد گیـــرم بـه غلـط زود قضـــاوت نکنــــم

چـــو ســکوتی بشــد از شـــدت گسـتاخی من/
به دل از ظـن خود احســاس شـجاعـت نکنــــم

اگـر از دســت خـــودم نوشــی به کامم نرسید/
از قضــا و قــدرش نیــــز شـــکـایت نکنـــــم

اگـــر اخـــطار کســی واجب بالــذاته شـــود/
بــــه عبث از احــدی کســب اجـــازت نکـنــم

یـــاد گیـــرم اگـــر اکــرام عزیـــزی بکنـــم/
در محــبت بـــه کس ایجــاد خجـــالت نکنــــم

اگـــر انـــذار کســی دســت من افتـد به نیاز/
گهــــی در موعظـه توهیـــن و اهـانت نکنـــم

نشــود پرسـشی را پاســـخ درخـــور بدهـــم/
بی خـــود از سنگــر تهــدید، جســـارت نکنـم

اگـــر از دســـت زمـــان محرم اســرار شـوم/
بـه دلـــــم باشــد و هــرگــز خیــانت نکنـــم

قرعـــه بر مـــن اگر افتد که شــوم یار کسی/
نیمـــه ره در خطــر احســاس کســـالت نکنـم

اگـــر از مکـــر زمـــان یـــار فراوان بشـــود/
به جـــز از یـــار خــود احساس سعادت نکنــم

اگــــر از جـــور زمـــان قحط محبت بشــــود/
دمـــی بــــا آدم نوکیســه رفـاقـت نکنــــــم

یـــاد گیــرم که زمـان، قاضـی باحوصله ایست/
بـــه عــداوت ز کســـی ســـلب ارادت نکنـــم

اگـــر این عـــالم تن، ســـهم دلــم را ندهـــد/
تن و گـــردن بــــرود، تـرک دیــانت نکنــــــم
…
محمدعبدالله بارکار(منظر)
www.barkar.ir