متاز ای طبل توخالی دلم حیران نخواهد شد/دروغ از مکر گلچینت دگر پنهان نخواهد شد

طبل تو خالی(خطاب به انسان جاهل)

متـــاز ای طبــل توخـالی دلم حیـــران نخواهـد شد
دروغ از مکــــر گلچینت دگـر پنهــــان نخواهـد شد

چنــین خــوابی که فریادم چنــــان خمیازه پنــداری
فقیـــراندیش بی رویا دگــر ســـلطان نخــواهد شد

“تفکــر” گوهــر جان شـد، “جهالت” گرگ جـان گردد
چو گوهر دست گرگ افتد که گرگ انسان نخواهد شد

چـــو گندم نان مــردم شــد، بدان مدیون باران است
اگر دشــتی بیابان شــد که گنـــدم نان نخواهـد شد

اگـــر محبوس یک جهـــلی تو را زندان ســزا باشـد
کــه نادان خـــانه ات بر ما دگــر زندان نخواهـــد شد

اگــر جاهــل کنــد کـــاری کــه باز آرد پشــیمانی
چــو نقشش با پشیمانی دگـــر پایان نخواهــد شــد

“جهــالت” مکتبـــی دارد کــه جـــاهــل هویت دارد
وگرنه کـــاخ نادانان بلـورافشـــان نخواهـــد شـــد

محمدعبدالله بارکار(منظر)
www.barkar.ir