امیدواری…

امیدواری

از جفای دیر بازت ، دیده بر آینده ایم

گر همه درد از تو بارد، باز ما شرمنده ایم

گر جهان نیک صورت، از پری رویان پر است

ما ز زیب و زینت این آشیان دل کنده ایم

آنچنان بی خود شدستیم از شکر خند لبت

تا که جان داریم مبهوت همان گل خنده ایم

گر نداری در طریقت، روی خوش با عاشقان

ما ز کویت رو نگردانیم، چون یکدنده ایم

گر کُشی یا عفو سازی، جان فدای رای تو

حکم حکم توست شاها! ما گدایان بنده ایم

ای توانگر! با ضعیفان جنگ در شان تو نیست

در نبرد نا برابر ما سپر افکنده ایم

چشم «راهی» هیچگه بر برد این شطرنج نیست

کز اول پیداست تو پیروز و ما بازنده ایم

سید محمد علیزاده «راهی »