[1]
اجرای عدالت یکی از آرمانها و آرزوهای دیرین جامعۀ بشری است. منظور از اجرای عدالت، یعنی حل اختلافات و منازعات افراد با یکدیگر یا افراد با دولت بر طبق قوانین مصوب. اهمیت جایگاه قضاوت تا بدان جاست که خداوند تبارک و تعالی در آیۀ ۴۲ سورۀ مائده می فرمایند: فَاحکُم بَینَهُم بِالقِسطِ إنَّ اللهَ یُحِبُّ المُقسِطین (میان آنها عادلانه داوری کن که خداوند دادگران را دوست می دارد) و یا در آیۀ ۴۵ سورۀ مائده اینگونه می فرمایند: وَ مَن لَّم یَحکُم بِمَا أَنزَلَ اللهُ فَأُولَئِکَ هُمُ الظّالِمُون (و هر کس به احکامی که خدا نازل کرده حکم نکند، از ستمکاران خواهد بود). بر این اساس، وظیفۀ خطیر قضاوت بر عهدۀ قوۀ قضائیه گذاشته شده که قوه ای مستقل و پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسئول تحقق بخشیدن به عدالت است. در کشور عزیزمان ایران جهت ارج نهادن به مقام والای قضاء و قضاوت و تکریم از مقام شامخ شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی، اولین مسئول دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران؛ هفتۀ اول تیرماه به عنوان هفتۀ قوۀ قضائیه نامگذاری شده است. لذا ضروری است ضمن معرفی و شناساندن شخصیتهایی که در امر قضاوت نقشهای مهمی را ایفا نموده اند، جایگاه و مقام آنها را ارج نهاده و از تجارب آنها در این زمینه استفاده نماییم.
به این مناسبت، چهرۀ برجسته ای از دیار هرمزگان که سالهاست به دور از حواشی و تنها در چارچوب عدالت و قوانین جاری کشور به امر قضاوت مشغول بوده و اکنون در زمرۀ قضات عالی رتبۀ ایران قرار دارد را معرفی می نمایم.
آقای محمود غیاثی در ۶ اردیبهشت ماه سال ۱۳۱۸ در شهر بندرکنگ، از بنادر زیبای استان هرمزگان و در خانواده ای اصالتاً از اوز فارس، دیده به جهان گشود. تحصیلات مقدماتی را چند زمانی در مکتب خانۀ آن شهر، نزد ملا عبدالسلام قاضی زاده و سپس تا کلاس چهارم در دبستان دریانوردان – اولین مدرسۀ بندرکنگ که بانی آن پدر مرحوم ایشان حاج محمدصالح غیاثی بوده که در آن سالها، کدخدای بندرکنگ بودند – به انجام رسانده و در ادامه، تا کلاس ششم ابتدایی در دبستان پهلوی بندرلنگه مشغول به تحصیل گردید. با توجه به اینکه در آن سالها، بندرلنگه فاقد دبیرستان بود لذا برای ادامۀ تحصیل، در سال ۱۳۳۱ عازم شیراز شد و دورۀ متوسطه را در دبیرستانهای ابن سینا و نمازی آن شهر در رشتۀ ادبی به پایان رساند. وی در ضمن تحصیل، به مدت دو سال در رادیو شیراز به گویندگی مشغول بوده و اجرای برنامه های ادبی و اجتماعی را به عهده داشت. با پایان یافتن دورۀ دبیرستان، در سال ۱۳۴۱ در کنکور ورودی دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران شرکت نمود و پس از پذیرفته شدن در آن آزمون، در رشتۀ قضائی آن دانشگاه و در محضر اساتیدی همچون دکتر سیدحسن امامی، دکتر علی آبادی و دکتر عمید به ادامۀ تحصیل مشغول گردید. پس از اخذ مدرک لیسانس حقوق از دانشگاه تهران، در امتحان ورودی استخدامی وزارت دادگستری شرکت و با قبولی در آن آزمون، در سال ۱۳۴۵ وارد وزارت دادگستری شد. بعد از گذراندن ۲ سال دورۀ کارآموزی، در اواخر سال ۱۳۴۷ به همراه خانواده، عازم محل خدمت – گِرمی مُغان – شده و به عنوان دادرس علی البدل دادگاه بخش مستقل گِرمی، خدمت قضایی خود را آغاز نمود. ایشان تا سال ۱۳۶۲ در شهرها و مناطق آذری زبان کشور به امر قضاوت با سمتهای دادرس علی البدل دادگاه بخش مستقل گِرمی(۴۹-۱۳۴۷)، بازپرس دادسرای شهرستان اردبیل(۵۱-۱۳۴۹)، رئیس دادگاه بخش مستقل گِرمی(۵۳-۱۳۵۱)، دادستان شهرستان مشکین شهر(۵۷-۱۳۵۳) و ریاست شعبه ۶ دادگاه حقوقی شهرستان تبریز(از مرداد ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۲) اشتغال داشته است. در سال ۱۳۶۲ با ابلاغ ریاست قوۀ قضائیه (شورایعالی قضائی)، به سمت بازپرس دادسرای عمومی تهران تعیین و در مجتمع قضائی نارمک و دادسرای ناحیۀ ۷ آگاهی، مشغول به کار شد. صداقت در امر قضاوت و همچنین استقلال قضائی ایشان باعث گردید که قوۀ قضائیه به وی اعتماد نموده و ایشان را در مناصب بالاتر قضائی منصوب نماید، لذا در سال ۱۳۷۳ با ابلاغ ریاست قوۀ قضائیه به سمت قاضی دادسرای انتظامی قضات منصوب گردید و تا سال ۱۳۹۲ به عنوان دادیار در این دادسرا به پرونده های قضات رسیدگی نمود. خدمات صادقانه و دقت در امر قضاوت و نیز رعایت عدالت و انصاف از جانب ایشان باعث شد که در سال ۱۳۹۲ با حکم ریاست قوۀ قضائیه به عنوان قاضی(مستشار) دادگاه عالی انتظامی قضات منصوب گردد و در عین حال به ایشان مأموریت داده شد تا سومین شعبه را در عالی ترین دادگاه رسیدگی به تخلفات قضات و وکلای دادگستری تأسیس نماید. لازم به توضیح است که هر یک از شعب دادگاه عالی انتظامی قضات، متشکل از یک رئیس و ۲ قاضی می باشد. در حال حاضر ایشان با بیش از ۴۵ سال سابقۀ فعالیت در دستگاه قضائی کشور، به عنوان قاضی در دادگاه عالی انتظامی قضات مشغول به قضاوت هستند. برای ایشان سلامتی و طول عمر با عزت و سربلندی در پیشگاه خداوند متعال خواستاریم.
مهیار غیاثی- خردادماه ۱۳۹۴