طبیعت گردی وناخوشی طبیعت

درفصل نوروز میلیون ها نفر از شهری به شهری دیگریا ازشهربه روستا می روند که به اصطلاح با دیدن طبیعت روحیه شان عوض شود وحال خوشی داشته باشند ولی پس از بازگشت با جا گذاشتن پسماندهای زباله، حال این طبیعت خدا دادی را ناخوش می کنند.

طبیعتی که شاید میلیون ها سال طول کشیده تا به این شکل درآمده تا ما از فضای آن اعم از زمین و درخت وهوا به خوبی برای تغییر حالمان استفاده کنیم لذا با تخریب و انباشت زباله درمحل ، حال طبیعی را از طبیعت می گیریم و به خانه هایی به نام آپارتمان که بیشتر شبیه زندان می ماند برمی گردیم.

درباره اهمیت طبیعت وحفظ محیط زیست صحبت شده و سخنان ملکه ذهن ماست اما همین که نوبت ما می رسد یادمان می رود که ما هم دراین طبیعت زندگی می کنیم و درحفظ آن باید کوشا باشیم.

از همان ابتدا که سوار خودرو شدیم با خوردن آدامس ، بیسکویت و میوه شروع به بیرون ریختن اضافه های آن می کنیم تا اینکه در یک محل ساکن شویم.

بعد ازماندن در دل طبیعت بخصوص آنهایی که چند روز به بهانه سیزده بدر می مانند وچه فضایی را آلوده و پر از زباله می کنند وبرمی گردند وحتی یک لحظه فکر نمی کنند شاید سال دیگر خواستند به این محل برگردند ، چگونه می خواهند زندگی کنند ونفس بکشند.

برخی از افراد به هنگام تعطیلات به قله کوه ها، جاهای سخت گذر ، همچنین دشت ها و کنار رودخانه ها سفر می کنند و همانجا کار تخریب محیط زیست شامل ریختن زباله ، آتش زدن درختان وبوته و درختچه ها را انجام می دهند و با کمال افتخار برای دوستان دیگر خود تعریف می کنند که چه خدمت بزرگی به طبیعت کردند که درتاریخ بی نظیر بود.

این عده حتی زمانی که در شهر هستند، به سختی زباله های خود راجمع آوری و به سطل های زباله منتقل می کنند چه برسد به اینکه در یک فضای باز باشند که در این صورت وجب وبه وجب دور و برخود را با زباله پرمی کنند.

درشهرها زباله این عده عموما دیر به سطل های زباله می رسد وهمواره با ماموران شهرداری و همسایه ها سر بردن به موقع زباله مشکل دارند لذا در طبیعت تمام تلاش خود می کنند که آن فشارهای یکساله که در مورد بردن زباله ها به سطل زباله را ندارد وهمان جا که خوردند با کمال خونسردی می ریزند و می روند.

در شهرها ماموران زحمت کش شهرداری کار جمع آوری زباله ها را هر شب انجام می دهند و اجازه نمی دهند زباله ها تلنبار شود وبوی شیرابه آنها شهر را به تعفن بکشد واما در دشت ،کوه ، صحرا وبیابان که شهرداری نیست لذا خود مردم بویژه بزرگترها به کوچکتر وجوانان یاد آوری کنند که طبیعت متعلق به همه است وبایستی در زیبا سازی وسالم سازی آن کمک کنیم.

برخی از نقاط مثل کوه ومناطق دور دست وحتی مزارع یک طبیعت دست نخورده و پاک وسالم هستند اما همینکه مردم به این نقاط می روند آن جا را به یک منطقه آلوده تبدیل می کنند وبرمی گردند وبقایای زباله های آنان بویژه موادی که به سادگی در طبیعت جذب نمی شود مثل انواع بطری های نوشابه ، پلاسیتک ، کارتن وکاغذ وغیره دراین مناطق جا می ماند و تبدیل به یک معضل زیست محیطی می شود.

از همه جالب تراینکه این مواد جا مانده در طبیعت چون دور از دسترس است و کسی امکان تردد روزانه به آن محل ها را ندارد برخی از آنها رفته رفته سرازیر دشت وسپس همراه سیلاب ها وارد شهرها می شوند و راه مسیر آب را می گیرد که باز مشکلاتی دیگری بوجود می آورد که به خود مردم آن شهر ضربه می زند .

مردم اگر به این بخش از مشکلات ومعضلات زباله ها فکر کنند که با ریختن زباله در دشت ها وصحرا شاهد این زباله ها های ناخواسته در شهر خود می شوند بطور حتم وقتی به مناطق صحرایی می روند با خود کیسه زباله مخصوص می برند و مواد زائد و زباله را در کیسه می گذارند وبا خود به محل انباشت زباله یا به شهر می آورند.

در نوروز امسال پس از سیزده بدر محیط زیست هرمزگان با مشکل پراکنده شدن انواع زباله در مناطق مختلف بویژه کوه گنوه به عنوان یکی از شش زیست کره جهانی مواجه شد طوری که ماموران حفاظت محیط زیست نزدیک به چند روز کار جمع آوری زباله ها را انجام می دهند.

البته این یکی از مناطق آلوده شده محیط زیست توسط مردم است و نقاط دیگر مثل کنار ساحل ، بوستان ها ،مزارع کشاورزی هم با این مشکل مواجه شدند که پاک کردن این مکان ها زمان می برد.

در بارندگی وسیلاب اسفند ماه ۹۳ دربندرعباس شاهد ورود زباله ونخاله ها وپسمانده های همراه آب از کوه ها ودشت ها به داخل شهر بودیم که موجب آب گرفتگی شهر،خیابان ها وخانه ها شد که عمده آنها مواد پلاستیکی بویژه بطری های حاوی نوشیدنی بود.

مردم نوعدوست کشورمان طبق اظهارات وزیر ارتباطات وفن آوری امسال در ایام نوروز ظرف دو هفته افزود بر ۱۹ میلیارد پیامک به همدیگرد وبدل کردند که رقم قابل توجهی است و هزینه هر پیامک آن توسط همراه اول دائمی بصورت فارسی ۸۹ ریال و انگلیسی ۲۲۲ریال ،همراه اول اعتباری فارسی ۱۰۶ ریال و انگلیسی ۲۶۴ریال ، همچنین دائمی ایرانسل فارسی ۸۹ ریال وانگلیسی ۱۶۰ریال، ایرانسل اعتباری فارسی ۱۰۵ و انگلیسی ۱۹۹ریال هزینه داشته است.

اما برای سلامتی طولانی مدت خود که خود عامل آلودگی بودند هزینه نمی کنند وحاضر نمی شوند پسماندهای خود را دریک جا جمع کنند و یا از طبیعت خارج کنند و منتظرند سازمان های مردم نهاد محیط زیست آنها را جمع آوری کنند.

ما به عنوان یک انسان متمدن وامروزی نمی خواهیم یکبار دیگر به خودمان رجوع کنیم که طبیعت متعلق به حال وآینده است و در تخریب آن تلاش نکنیم بلکه در حفظ و پاکیزیکی آن بکوشیم و همواره زباله ها را در دشت ها ، کوهها رها نکنیم چرا اینها روزی مثل بمب روی سر ما می ریزند و بدست خودمان ، خودما ن را نابود می کنیم.؟

* رییس خبرگزاری جمهوری اسلامی استان هرمزگان